Dzisiaj mamy dla Was grę przeznaczoną wyłącznie dla dwojga graczy, w której wspólnie musicie przygotować samolot do lądowania i bezpiecznie przyziemić. Jest to zaprojektowana przez obiecującego Luca Rémonda gra Halo Wieża, której polskie wydanie zawdzięczamy wydawnictwu Lucky Duck Games. Żeby było jeszcze ciekawiej, Halo Wieża jest tegorocznym laureatem Spiel des Jahres. Zobaczmy zatem jak wylądować samolotem.
Rozgrywka
Pomiędzy graczami znajduje się plansza, przedstawiająca kokpit samolotu, na którym znajdują się różne przyrządy umożliwiające sterowanie samolotem. Operuje się nimi przy użyciu kości, które gracze w tajemnicy rzucają na początku każdej rundy, a potem naprzemiennie umieszczają na planszy. Gracze nie mogą porozumiewać się w kwestii wartości na kościach. Niektóre pola przeznaczone są dla niebieskiego gracza, niektóre dla pomarańczowego a jeszcze inne nie mają ograniczeń co do koloru użytej kości.
W każdej rundzie dwie akcje są obowiązkowe dla obojga graczy. Są to silniki oraz sztuczny horyzont, czyli sterowanie szybkością i przechyłem samolotu. Samolot przechyla się o tyle pól, ile wynosi różnica pomiędzy kośćmi gracza w kierunku większej kości. Gdy przechył będzie za duży lub w grze zaawansowanej niezgodny z zadanym przez scenariusz, gracze przegrywają. Kości umieszczone na polach silnika sumuje się, a wynik porównywany jest z torem, na którym umieszczone są dwa znaczniki. Położenie wyniku względem nich określa, czy pasek odległości przesuniemy o 0, 1, czy 2 pola.
Dwa paski wsuwane od góry w planszę wskazują wysokość samolotu i jego odległość od lotniska. Pierwsze zmienia się niezależnie od czynności graczy, drugie zależy od prędkości. Celem gry jest doprowadzenie samolotu do lotniska w momencie, gdy pasek wysokości osiągnie ziemię, a do tego trzeba odpowiednio skonfigurować samolot, aby lądowanie było udane.
Na pasku ścieżki podejścia, a więc odległości od lotniska, niekiedy będą znajdowały się inne samoloty. Należy usunąć je z drogi, aby uniknąć zderzenia. W tym celu wykorzystujemy akcję radia, by w porozumieniu z kontrolą lotów, oczyścić ścieżkę schodzenia. Kości można również wykorzystać do wypuszczenia podwozia, ustawienia klap, wypicia kawy albo przeprowadzenia hamowania.
Jeżeli uda Wam się wypuścić podwozie oraz klapy, samolot będzie na lotnisku w momencie, gdy osiągnie wysokość lotniska, sztuczny horyzont będzie wskazywał brak przechyłu, a wartość na silnikach będzie niższa od ustawienia hamulca, wygrywacie.
Wrażenia
Musimy przyznać, że gra Halo Wieża urzekła nas od pierwszej rozgrywki. Jest to gra, w której mamy ograniczoną komunikację z drugim graczem, przez co rozgrywka jest ciekawa. Nigdy nie jesteśmy w stanie do końca przewidzieć, jakie kości nasz kompan ma jeszcze dostępne i jak obstawiać obowiązkowe pola, które mogą przecież prowadzić do przegranej. Jednak, dzięki temu, że wspólnie realizujemy założoną strategię i realizujemy wspólny plan posadzenia samolotu na ziemi z użyciem również operowanych przez oboje graczy przyrządów, ograniczenia komunikacji nie sprowadzają gry do pasjansa.
Trzeba przyznać, że twórca gry zawarł całkiem sporo aspektów awiacji związanych z lądowaniem samolotu. Choć niektóre aspekty wydają się trochę skomplikowane na siłę, dzieje się tak raczej w celu stworzenia wciągającej rozgrywki. Dodatkowo włączając moduły w trybie zaawansowanym, wskazane przez trudniejsze strony pasków podejść, rozgrywka w Halo Wieżę daje graczom naprawdę głęboką imersję i choć namiastkę tego, z czym na co dzień mają do czynienia piloci samolotów.
Do tego, wykonanie gry jest na bardzo dobrym poziomie. Warstwowa plansza, która trzyma ruchome elementy tak, aby nie wypadały ze swojego miejsca w trakcie rozgrywki, sprawdza się znakomicie. Ikonografia jest czytelna. Drobne smaczki w postaci włączających się światełek (nadrukowanych), gdy uruchamiamy elementy samolotu, dają dużą frajdę z gry i pozytywne wrażenia estetyczne.
Rozgrywka w Halo Wieża odbywa się bardzo szybko. Jest to zaledwie kilka rund, w których gracze rozgrywają po 4 tury każdy. Jest to kolejny z atutów tej gry, że tak naprawdę od początku do końca gra jest bardzo intensywna. Trzeba zrobić sporo w związku z przygotowaniem samolotu do lądowania, a do tego zadbać o brak innych samolotów na naszej ścieżce, odpowiednie przechylenie samolotu. Do tego dochodzą kolejne utrudnienia w bardziej zaawansowanych scenariuszach gry. Ze względu na pokaźną ilość scenariuszy i bardzo zróżnicowany poziom trudności i różnorodność utrudnień, Halo Wieża nie powinna się szybko znudzić.
Podsumowanie
Halo Wieża to bardzo dobra gra dwuosobowa, która stawia na kooperację graczy przy ograniczonej komunikacji. Mechanika kościanego worker placementu, choć to na niej wszystko się opiera, schodzi na drugi plan, bo najważniejsze jest przygotować samolot do lądowania. Dla nas świetna pozycja. Polecamy!
Dziękujemy wydawnictwu Lucky Duck Games za przekazanie egzemplarza gry do recenzji.
