Kategorie
Recenzje gier Recenzje gier dla dzieci

Wulkany, ryż i omiyage

Tę recenzję rozpocznę słowami Konnichiwa! To powitanie będzie jak najbardziej odpowiednie, bo dziś przeniesiemy się bardzo daleko. Celem tej podróży jest kraina kwitnącej wiśni i mojej ulubionej potrawy, jaką jest sushi. Pewnie już się domyśleliście, tematem dzisiejszej recenzji będzie gra Tokaido od wydawnictwa Hobbity.eu. Autorami tego niezwykłego tytułu jest Antoine Bauza oraz Naiade. Gra została wydana 6 lat temu, natomiast w tym roku możemy cieszyć się edycją jubileuszową, której przyjrzymy się bliżej.

Trochę historii…

Tōkaidō (Tōkai-dō, „Droga wschodniego morza” lub „Szlak na wschód wzdłuż morza”) – najważniejszy z pięciu szlaków japońskich, biegnący z miasta Kioto do stolicy Edo (obecnie Tokio).

Droga ta prowadziła wzdłuż wschodniego wybrzeża wyspy Honsiu, czyli nad Oceanem Spokojnym. Można było ją przebyć pieszo, konno, przy pomocy wozów zaprzężonych w woły lub riksz. Wzdłuż drogi powstały 53 stacje, zwane shukuba, oferujące podróżnym odpoczynek, posiłek i nocleg. Na drodze ustalone zostały również punkty kontrolne, gdzie sprawdzano czy jest pozwolenie na przejazd.

Źródło: Wikipedia

Co znajdziemy w pudełku Tokaido?

10 kart Podróżników oraz podłużna plansza
5 pionków Podróżników, 5 żetonów Bagażu i
14 kart Spotkań, 12 kart Gorących źródeł,
25 kart Posiłku, 24 kart Pamiątek,
50 monet
7 kart Osiągnięć
15 kart Panoramy pola ryżowego
20 kart Panoramy gór
25 kart Panoramy morza

Rozgrywka w Tokaido

W grze Tokaido wcielamy się w podróżników, pragnących zwiedzić cześć wyspy Honsiu i poznać bogactwo i piękno dawnej kultury japońskiej.

Na podłużnej, białej planszy widzimy słynną drogę oraz 53 punkty, w jakich będzie się można zatrzymać. Każdy z graczy otrzymuje pionek podróżnika, żeton bagażu (kładziemy go na torze punktacji) oraz znacznik koloru, który umieszczamy na karcie naszego bohatera. Kim będziemy, decydujemy poprzez wybór jednej z dwóch kart postaci, jakie wcześniej wylosujemy. Każdy podróżnik ma swoją akcję specjalną, która na pewno przyda się na szlaku.

Rozgrywka rozpoczyna się w Gospodzie w Kioto. Stamtąd wędrowcy rozpoczną swoją podróż przemieszczając się o jedno lub więcej pól do przodu. Ruch rozpoczyna zawsze gracz, którego pionek jest ostatni na szlaku. Jeśli po wykonaniu ruchu nadal nie wyprzedzi nikogo, wykonuje kolejną akcję. Na danym polu może stać tylko jeden pionek (nie dotyczy to rozgrywki 4-osobowej).

Podczas wędrówki na wyznaczonych przystankach (shukuba) będziemy mogli odwiedzać miejsca, spotkać różne osoby, kosztować potraw oraz gromadzić niezwykłe pamiątki.

Gospody

Jak już wspomniałam, gra rozpoczyna się w gospodzie. Podczas naszej wędrówki zawitamy jeszcze do 4. z nich, gdzie ostatnia, znajdująca się w Edo, będzie końcowym celem naszej podróży. W gospodzie, będziemy mogli odpocząć i zasmakować japońskiej kuchni. Jednak ten kto przybędzie tam naszybciej, otrzyma najszersze menu. W praktyce pierwszy gracz, który dotrze do gospody, losuje karty w ilości równej liczba graczy plus 1 i dokonuje wyboru dania. Oczywiście potrawy mają swoją cenę. Dotarcie do gospody jest obligatoryjne dla każdego z graczy, posiłek już nie. Za każdy spożyty posiłek otrzymujemy 6 punktów.

Sklepy

Kolejnym dostępnym miejscem, jakie spotkamy na szlaku to sklep, gdzie zakupimy piękne pamiątki czyli Omiyage. Akcja polega na dobraniu 3 kart i wyborze, które z nich chcemy zakupić. Możemy wybierać spośród drobiazgów, ubrań, dzieł sztuki i żywności. Za każdy zestaw przedmiotów rożnej kategorii będziemy otrzymywać punkty. Jeśli wylosujemy rzecz, której kategoria się powtórzyła, rozpoczynamy zbieranie kolejnego setu.

Farma

To miejsce pozwala nam wzbogacić się o 3 monety.

Panoramy

Jeśli dotrzemy do miejsca, gdzie widzimy piękne widoki, możemy zacząć kompletować panoramę tego miejsca. Na szlaku spotkamy trzy rodzaje krajobrazów: góry, pola ryżowe oraz morze. Każdy z nich składa się z różnej liczby kart, aby stworzyć całą panoramę, na przykład pola ryżowego będziemy musieli zebrać 3 karty w odpowiedniej kolejności. W przypadku gór, zestaw składa się z 4 kart widoków, a z morza z 5 kart. Gdy któryś z graczy ukończy daną Panoramę otrzymuje odpowiednią kartę Osiągnięcia.

Gorące źródła

Te miejsca pozwalają nam na gromadzenie punktów. Otrzymujemy je według wartości karty, jaką wylosujemy.

Świątynia

W Świątyni możemy składać datki, w postaci monet. Im bardziej szczodrą ofiarę zostawimy tam, tym więcej punktów dostaniemy na koniec gry.

Spotkania

Jeśli trafimy na pole Spotkania, losujemy kartę, na której będzie widniała jedna z pięciu postaci: Podróżujący Kupiec, Przewodnik, Samuraj, Dostojnik oraz Kapłanka Shinto. Każda z nich ma swoją specjalną cechę, która przyniesie nam określone korzyści w postaci monet, pamiątek, kart Panoram lub punktów zwycięstwa.

Po pokonaniu całej trasy wszyscy podróżnicy spotykają się w gospodzie w Edo. Tam następuje przydzielenie kart Osiągnięć, za zdobycie największej ilości kart Gorących Źródeł, Spotkań lub Pamiątek oraz za najdroższe posiłki w gospodach. Rozpatrywane są również ofiary w świątyni. Punkty przydzielane są graczom, którzy zostawili najbardziej hojną ofiarę w postaci monet. Następnie sumujemy punkty każdego z podróżników.

Gracz z największą ilością punktów zostaje zwycięzcą i może w pełni cieszyć się przeżyciami i wspomnieniami z tej niezwykłej podróży.

Wrażenia

Zawsze fascynowała nas kultura japońska, więc gdy tylko gra dotarła do nas od razu otworzyliśmy pudełko. Naszym oczom ukazała się śnieżnobiała plansza z drogą przyozdobioną pięknymi miejscami. Ich liczba zgadza się z historycznym przekazem, 53 przystanki utworzone na cześć buddyjskich mnichów. Przy dalszym unboxingu mogliśmy przebierać w usztywnionych kartach postaci, taliach pamiątek, spotkań, gorących źródeł czy 3 widoków panoram. Zatrzymam się na chwilę przy tych ostatnich. Każda panorama podzielona jest na różną liczbę części (pola ryżowe 3 części, góry – 4, morze – 5). Kompletując każdą z Panoram tworzymy prawdziwe dzieła sztuki. Ukazane krajobrazy oraz ilustracje wspaniale nawiązują do samej Japonii i jej sztuki. Muszę przyznać, że obrazy mogą się Wam skojarzyć z inna grą, a mianowicie Kanagawa. Dla miłośników sztuki obie gry przypadną do gustu. Na planszy widać zarys wschodniej linii brzegowej Honsiu. Trasa pokrywa się z prawdziwą Tokaido, a gospody leżą w miejscach większych miast, co było dla nas zaskakującym odkryciem.

Co nas bardzo miło zaskoczyło w grze Tokaido to ogromna kolekcja przedmiotów, potraw, ubrań i dekoracji, których wygląd został odwzorowany w autentyczny i pełen niezwykłych barw sposób. Co mocno rzuca się w oczy, każda z tych kart jest podpisana w transkrypcji na alfabet łaciński oraz mniejszą czcionką w kanji. Co czyni grę całkowicie niezależną językowo. Oczywiście dodana została również podpowiedź w postaci ikonki kategorii, do jakiej przynależy dany przedmiot.

Co myślimy o mechanice? Poruszając się po drodze Tokaido, zawsze trzymamy się zasady ruchu ostatniego pionka. W rozgrywce 2- i 3-osobowej, gdzie na jednym polu może stać tylko jeden pionek, musimy dobrze przemyśleć swoje decyzje o poruszaniu się na konkretne pola. Musimy dobrze planować swoje posunięcia, gdyż między jedną a drugą gospodą mamy ograniczoną liczbę miejsc. Kiedy inny pionek wejdzie na to pole, my stracimy okazję na powiększenie kolekcji danego rodzaju. Spore wyzwanie stanowi zarządzanie monetami, musimy się zastanowić jak rozłożyć ich ilość na zakupy w sklepie, ofiarowanie w świątyni czy może zostawić je na pożywienie się w gospodzie. Ta ostatnia akcja jest szczególnie opłacalna, bo za zakup dowolnej potrawy otrzymamy aż 6 punktów. Blokowanie się graczy w Tokaido to kwintesencja mechaniki gry, zawsze musimy dokonywać tu wyborów najlepszych dla nas i dostosować się do obecnej sytuacji na planszy.

Co jest pozytywne, to możliwość wzbogacenia się o monety bądź punkty zwycięstwa na każdym polu. Przynosi to dużą satysfakcję graczom i jest bardzo pozytywnym aspektem gry. Jedyna negatywna interakcja zdarza się przy wcześniej opisanym zajmowaniu sobie przystanków.

Co do skalowalności, świetnie wypada wariant trzy i czteroosobowy. Niestety w grze na dwie osoby, musi towarzyszyć nam gracz widmo. Niestety nie jesteśmy zwolennikami wykonywania akcji dodatkowym graczem, więc zdecydowanie polecamy rozgrywkę w szerszym gronie.

Rozgrywka trwa do 40 min, natomiast ze względu na bogatą tematykę o kulturze japońskiej i planowaniu ruchów już 8-letni gracze mogą poznać tajniki gry. Mamy tu bardzo ciekawy aspekt edukacyjny.

Jeśli jesteście miłośnikami dawnej kultury japońskiej oraz smakoszami jej kuchni, lubicie pięknie ilustrowane gry oraz lekką i przyjemną rozgrywkę z delikatną dozą negatywnej interakcji to Tokaido jest stworzone wprost dla Was!

GryfUczy

Planowanie Wiedza

Dziękujemy wydawnictwu Hobbity.eu za przekazanie egzemplarza recenzenckiego.