W grze Laguna, cofniemy się do czasów, kiedy wyspy Polinezji nie były jeszcze zamieszkałe, a naszym i innych graczy zadaniem będzie je zasiedlić. Autorem tego dzieła jest Reiner Knizia, a za oprawę graficzną odpowiada Tomek Larek. Jego polskie wydanie zawdzięczamy wydawnictwu Funiverse.
Co jest w pudełku?
Jak grać?
Planszę rozłóżcie na środku stołu, a każdemu z graczy zestaw żetonów osadników i wiosek w jednym kolorze. Na planszy połóżcie losowo zasoby (z wykorzystaniem woreczka) na polach z kamiennymi kręgami.
Gra odbywa się w dwóch bardzo podobnych do siebie fazach: eksploracji i osadnictwa. W pierwszej przypływamy na wyspy i tworzymy osady, a w drugiej eksplorację zaczynamy od wiosek postawionych w poprzedniej fazie.
Faza eksploracji
W tej fazie najpierw kładziemy żetony osadników w łodziach na wolnych polach morza. Są dostępne dwie akcje:
- położyć łódź w dowolnym miejscu na morzu albo
- położyć osadnika lub wioskę na lądzie w bezpośrednim sąsiedztwie innego żetonu/wioski w naszym kolorze.
Gdy wyczerpią się żetony i wioski albo skończą się zasoby, faza dobiega końca. Należy przeprowadzić punktowanie. Po podliczeniu punktów, zbieramy z planszy wszystkie żetony (nie wioski) oraz wszystkie wioski, które stoją na polu z kamiennym kręgiem. Usunięte w ten sposób wioski nie wracają do graczy, w przeciwieństwie do żetonów
Faza osadnictwa
Faza ta przebiega niemal identycznie, jak faza eksploracji. Tym razem jednak, żadnego żetonu nie możemy położyć w dowolnym miejscu — zawsze będzie musiał sąsiadować z już obecnym naszym elementem na mapie.
Punktowanie
Obie fazy punktuje się niezależnie, a potem sumuje punkty. Podliczamy je zgodnie z otrzymanym arkuszem, czyli za:
- obecność na większości wysp,
- długość najdłuższego ciągu elementów,
- dominację na poszczególnych wyspach,
- zestawy takich samych zebranych zasobów,
- zestaw różnych zasobów oraz
- statuetki bożków.
Wrażenia
Co jest charakterystyczne dla gry Laguna, to zupełna informacja o jej stanie w każdym momencie rozgrywki, tak jak w szachach, warcabach, czy go. Nie znajdziemy też zakrytych elementów, które mogły by nas w jakiś sposób zaskoczyć, albo przechylić szalę wygranej w najmniej oczekiwanym momencie. Wszyscy gracze dysponują pewnym zestawem żetonów oraz drewnianych wiosek, które kładą na planszy próbując zdobyć jak najwięcej punktów za zajęte tereny. Przy okazji trzeba mieć również baczenie na zasoby, które również mogą dać niebanalne punkty.
Estetycznie, grze niczego nie brakuje. Kolejna dobra praca Tomka Larka. Na okładce widzimy polinezyjczyków-założycieli, którzy dopływają proa na wyspy. Chatki wykonane są z drewna i, podobnie jak reszta komponentów, wyglądają adekwatnie do tematu gry.
Co do rozgrywki, to najlepiej grało nam się we czworo. We dwie osoby nie było aż tak silnej rywalizacji o miejsca. Graliśmy raczej obok siebie, każdy skupiony na swoim planie. Z drugiej strony, jest wtedy więcej przestrzeni, żeby sobie niewymuszenie poprzeszkadzać. Im więcej osób, tym trudniejsze okazuje się realizowanie swoich zamierzeń — plansza z gumy nie jest. Czas rozgrywki, zgodnie z opisem producenta, pół godziny do trzech kwadransów.
Polecamy grę Laguna dla tych, którzy lubią szybkie, raczej prostsze euro gry lub wkraczają dopiero w świat gier planszowych. W tej pozycji znajdziecie mechanikę kontrolowania obszarów, tworzenia ścieżek i zbierania zestawów oraz jesteście wiernymi fanami Dr Knizii.
Gryf Uczy
 |
| Strategiczne myślenie |
• • •
Dziekujemy wydawnictwu Funiverse za przekazanie egzemplarza gry do recenzji.
